بازدیدها: 57
ميكرو پروسسور چيست؟
ميكروپروسسور در صنعت نيمه هادي توسط شركت اينتل ابداع شد. آنها اين واژه را براي توصيف يك مدار مجتمع ماشين حساب گونه چهار بيتي كه تازه طرح كرده بودند بكار بردند. امروزه ميكروپروسسور به آيسي گفته مي شود كه اساس يك ميكرو كامپيوتر را تشكيل مي دهد. مثلا كامپيوتر شخصي IBM بر اساس ميكروپروسسور Apple IIe Intel 8088 بر اساس Rockwell اپل مكينتاش (Apple Macintosh) بر اساس مو تورولا 68000 (Motorola) ساخته شده اند. بعضي سازندگان بكار بردن چند ميكروپروسسور در يك كامپوتر را مفيد تشخيص داده اند. يكي از اين ميكروپروسسور ها يراي كنترل صفحه كليد، دومي براي پرداختن به عمليات ورودي/خروجي، سومي براي كنترل وسايل ذخيره سازي انبوه (ديسك گردانها) ، و چهارمي به عنوان پروسسور اصلي سيستم مي توانند به كار روند. اين تكنيك پردازش توزيع شده (distributed processing) نام دارد.
بعضي تراشه هاي ميكروپروسسور مدعي اند كه خود به تنهايي يك ميكرو كامپيوتر، يك- تراشه اي هستند.
زايلوگ Z-8 شامل واحد پردازنده مركزي CPU ، يك حافظه از پيش برنامه ريزي شده حاوي نرم افزار سيستم عامل، حافظه چرك نويس (Scratch pad) براي ذخيره سازي موقت نتايج، مدار منطقي براي ارتباط با پايانه كامپيوتر و سه دريچه ورودي/خروجي براي كاربردهاي كنترل سخت افزار است.
با وجود پيشرفت هاي تكنولوژي نيمه هادي و ميكرو پروسسسور ها، ساختار اصلي كامپيوتر ديجيتال در 35 سال گذشته بدن تغيير مانده است. اين ساختار معروف مدل فون نيومن (von Neumann) از كامپيوتر با برنامه ذخيره شده (Stored program) است. ((MGH
ميكرو پروسسور
در سال 1968 رابرت نويس و گوردون مور، دو نفر از پايه گذران اصلي فر چايلد شركت جديدي موسوم به اينتل (Integrated Electronics) ايجاد كردند. قصد آنها بهره گيري ازبازار رو به گسترش نيمه رساناها بود. در سال 1969 يك شركت ژاپني سازنده ماشين حساب از آنها خواست يك آيس خاص براي ماشين حساب هاي جديدشان بسازد. دو مهندس به نام هاي تدهوف و استان ميرز متصدي پروژه شدند و به اين نتيجه رسيدند كه يك پردازنده مركزي 4 بيتي بر روي يك تراشه بسازند، با اين قصد كه يك حافظه فقط خواندني ROM و يك حافظه با دستيابي دلخواه ROM در كنارش قرار گيرد. فردريكو فگيني يكي از مهندسين ساخت و توليد اينتل اين ايده را گرفت و آن را به چيزي تبديل كرد كه خانئاده 4000 ناميده شد. اين خانواده از چهار آيسي تشكيل مي شد:
1- 4001، يك ROM 2 كيلو بايتي با در يچه I/O 4 بيتي
2- 4002، يك RAM 320 بيتي با دريچه خروجي 4 بيتي
3- 4003، يك رجيستر انتقالي 10 بيتي ورودي سري- خروجي موازي
4- 4004، يك پردازنده 4 بيتي
تا قبل از آن هرگز كل واحد پردازنده مركزي يك ميكرو كامپيوتر روي يك تراشه ساخته نشده بود. مجلات تجاري اين پردازنده را ميكرو پروسسور ناميدند. به دنبال 4004 در سال 1972 آيسي 8 بيتي 8008، و پس از آن در سال 1974 گونه بهبود يافته اش 8080 به بازار عرضه شد. در اين موقع چند شركت ديگر نيز شروع به ساخت ميكرو پروسسورهاي رقيب كرده بودند، موتورولا MC 6800 ، MOS تكنولوژي 6502، و زايلوگ (كه از اينتل جدا شده بود) Z80 را ساخت. تمام اينها داراي باس داده 8 بيتي و باس آدرس 16 بيتي بودند. فضاي قابل آدرس دهي حافظه 64K بايت بود.
در اواخر دهه 1970 چند ميكرو پروسسور 16 بيتي به بازار عرضه شد. دو ميكرو پروسسورهاي معروف 8086 اينتل وMC68000 موتورولا بود.اين پردازندها دستور هاي جديد 16 بيتي، شامل ضرب و تقسيم سخت افزاري، و باس هاي آدرس 20 بيتي براي دستيابي به حافظه 1MB داشتند.
تحول تا امروز ادامه داشته و ميكرو پروسسورهاي 32 بيتي (80386،80486،MC68020،MC68030، و 64 بيتي (پنتيوم و پنتيوم II) عرضه شده اند. ((MGH