Visits: 32
یک سنسور وسیله ای است که یک کمیت فیزیکی را به یک کمیت الکتریکی تبدیل می کند.سنسورها را معمولا بر اساس نحوه تبدیل آنها (کمیتی که اندازه گیری میشود؛ تکنولوژی به کار رفته در آن و یا کار بردشان) دسته بندی می کنند.
انواع انرژی قابل تشخیص بصورت تابشی .مکانیکی. جاذبه ای ,الکتریکی .حرارتی و مغناطیسی دسته بندی شده اند. اگر تعداد زیادی از اصول و عملکرد را که در طراحی های سنسور قابل استفاده هستند در نظر بگیریم (تا این تاریخ حدود 350 مورد) واضح است که در همه آنها اهمیت یکسانی برخوردار نیستند.
سنسورها را می توان بصورت فعال و غیر فعال نیز دسته بندی کرد. سنسور فعال سنسوري است که بدون نیاز به منبع خارجی سیگنالی را تولید کند. سلولهای فتو ولتایی . ترموکوپلها و پیزو الکتریکها از این نوع هستند. سنسورهاي غیر فعال که بیشتر مرسوم هستند به یک منبع خارجی نیاز دارند این وسایل با مدوله کردن ولتاژ یا جریان منبع کار میکنند. یکی دیگر از نکاتی که باید روشن شود تفکیک پذیری یک حسگر است.
تفکیک پذیري یک سنسور توانایی آ نرا براي آشکار سازي تغیري در کمیت مورد تشخیص نشان میدهد.و معمولا بر حسب کوچکترین تغیري که قابل آشکار شدن است بیان میشود در برخی حالات تفکیک پذیري بینهایت است به این معنی که یک تغیر کوچک در خروجی الکتریکی میشود و این تغیرات تا حد تواناي مادر اندازه گیري آن قابل تشخیص است.
برای سایر سنسورها بخصوص وقتی که از روشهای دیجیتال استفاده میکنیم یک حد معینی برای اندازه تغییري که میتواند تشخیص یا تبدیل شود وجود دارد. این موضوع مهمی است که توجه کنیم بعضی از روشهای تشخیص مستقیما یک خروجی دیجیتال را فراهم می آورند و بسیاری از خروجی هاي دیجیتال از تبدیل کمیتهای آنالوگ بدست می آیند در نتیجه حدود تفکیک پذیری توسط مدارهای تبدیل آنالوگ به دیجیتال تعیین می شوند.