آموزش میکروکنترلر PIC به زبان بیسیک

Label: ….
………
Goto label

در اين مثال هرگاه دستورات …. اجرا شد دو باره به آدرس label پرش مي كند و برنامه را تكرار مي كند.
مثالي با gosob :

MGH: ……
Gosub mohsen
…………
………..
Goto    MGH
 
Mohsen:…….
……………..
return

دوستان توجه كنيد كه هرگاه از يك زير برنامه استفاده مي كنيد بعد از اتمام دستورات زير برنامه از return در پايان زير برنامه حتما استفاده كنيد. اين كار باعث مي شود تا بعد از اتمام زير برنامه cpu آدرس شمارنده pc را كه در پشته ذخيره كرده بود و به mohsen رفت را دوباره به pc برگرداند و در نهايت به انجام ادامه برنامه اصلي برود. يعني دستورات بعد از gosub mohsen را اجرا كند.
 
متغير ها VAR
اول از همه متغير چيست؟ متغير همانطور از معني اش پيدا است يعني يه چيزي كه دائم در حال تغيير است و ثبات ندار. متغير ها عموما در حافظه RAM قرار مي گيرند و توسط ديگر دستورات مقدار آنها يا افزايش يا كاهش مي بابد تا مثلا به مقدار يه شرط كه ما در برنامه تعريف كرده ايم رسيد اند قسمت ديگري از برنامه را اجرا كنند.
متغير ها را مي توان به صورت بيتي bit يا بايتي byte يا يك كلمه word تعريف كرد. براي تعريف كرن يك متغير ابتدا نام آن متغير را مي نويسم سپس دستور VAR و بعد از آن نوع داده يعني بيتي يا بايتي يا كلمه را مشخص مي كنيم.

mgh   var bit
mgh   var byte
mgh   var word

در اولي مقدار يك بيت به متغير mgh نسبت داده شده است.
در اولي مقدار يك بايت يا داده 8 بيتي به متغير mgh نسبت داده شده است.
در اولي مقدار يك كلمه يا داده 16 بتي به متغير mgh نسبت داده شده است.
مثال: كنترل يك led كه بيت 6 پورت b وصل مي باشد.

Led_red var   portb.6
Led_red=1
يا
Led_red=0

 ما در اول برنامه بيت 6 از پورت B را به متغير Led_red نسبت داده ايم حالا ما در هر جايي از برنامه مي توانيم مسقيما اين led را يا خاموش و يا روشن كنيم. و ديگر نيازي به نوشتن portb در طول برنامه نيست. فقط كافي است كه مقدار 0 يا 1 را به led_red بدهيم.
همچنين مي توان كل 8 بتي مثلا پورت b را به MGH نسبت دهيم.

mgh  var portb
mgh=6

پورت b به متغير mgh نسب داده شد و در هر جايي از برنامه مي توان روي اين پورت عدد را كپي كنيم. مثلا در اينجا عدد 6 روي پورت b ريخته مي شود.
Aliases نام مستعار
از اين روش مي توان قسمتي از يك متغير را به عنوان متغير ديگري تعريف مثلا در ميكرو مي توان كل پورت يا يك بيت به صورت برنامه ريزي كرد. يا ميتونيم بگيم كه متغير در متغير ميشه. به مثال زير توجه كنيد؟

mohsen    var   portb
k5            var   mohsen.bit5

در اين برنامه ما پورت B را به mohsen نسبت داده ايم . مثلا اين پورت يك باس آدرس يا داده مي باشد. حالا ما در يه جايي از برنامه مثلا مي خواهيم هرگاه بيت 5 اين پورت يك شد يه شرطي را براي ما انجام بدهد. در خط دوم بيت 5 از متغير mohsen به k5 نسب داده شده است. و خود mohsen  هم همون پورت B هست.
 
 
ثابتها
در برنامه نويسي مخصوصا برنامه هاي سنگين بهتر است كه ما به جاي عدد ثابت از نام ثابت استفاده كنيم. تا هرگاه لازم باشد آن عدد را تغيير دهيم فقط در خطوط اول برنامه اين تغير را اعمال كنيم و ديگر لازم نباشد در كل برنامه جستجو كنيم و آن عدد را تغير دهيم.
قالب دستوري آن به اين صورت مي باشد عدد    دستور con   ثابت

mgh con 5
ali con mgh*20

در خط اول عدد 5 به ثابت mgh نسبت داده شده است. و در خط دوم ثابت ali برابر با مقدار ثابت mgh در عدد 20 كه ali=20*5=100 خواهد شد.
مبناي اعداد
اعداد را مي توان در سه مبناي مختلف نوشت كه در بيسك براي نوشت عدد در مبناي دسيمال فقط خود عدد را مي نويسيم و از علامت ديگري در پشت استفاده نمي شود. در مبناي باينري از علامت % براي اين مبنا استفاده ميكنيم. Portb=%11110000
و در مبناي هگز از علامت $ استفاده مي كنيم مثلا portb=$f0
 
تعيين پورت ها به عنوان ورودي يا خروجي

ميكرو هنگامي كه روشن مي شود به صورت پيش فرض پورت هاي آن خروجي مي باشد. براي تغير پورت يا حتي يك پين از پورت ها به عنوان خروجي بايد آنها را صفر كنيم و براي ورودي كردن بايد يك كنيم.
براي انجام اين كار از دستور TRIS استفاده مي شود.
به عنوان مثال اگر پورت a را به خواهيم خروجي معرفي كنيم:
TRIS PORTA=%00000000 يا TRIS PORTA=$00  براي خروجي كردن بيت هاي خاصي از يك پورت مثلا بيت 3 از پورت A خروجي و بقيه ورودي باشند: TRIS PORTA=%11110111
براي ورودي كردن هم به صورت زير عمل مي كنيم:
TRIS PORTA=%11111111 يا TRIS PORTA=$FF و براي خروجي كردن بعضي از بيت ها مانند مثال بالا عمل مي كنيم: مثلا بيت 3 و 7 خروجي و بقيه بيت ها ورودي:
TRIS PORTA=%01110111
 
Comment توضيحات
گاهي اوقات لازم است در ببين خط هاي برنامه توضيحاتي در مورد آن خط بنويسم براي اينكه كامپايلر اين توضيحات را جزء برنامه حساب نكند بايد قبل از شروع توضيحات از REM يا ( ") استفاده كنيم.
GOTO LOOP    JUMP TO LOOP يا GOTO LOOP    REM JUMP TI LOOP 
 
Multistatementlines چند دستور در يك خط
در يك خط مي توان چند دستور را پشت سر هم نوشت اين كار صرفا براي كوتاه كردن طول برنامه مي باشد و از حجم كد هگزي كه كامپايلر توليد مي كند كم نمي شود. براي اين كار بايد بين دستورات از ( 🙂 استفاده كنيم.

A2=A0
A0=A1
مي توان چنين نوشت :         A1=A2
A2=A0 : A0=A1 : A1=A2

Include شامل
بعضي از منابع و كتابخانه هاي بيسيك را مي توان با استفاده از include در ابتداي برنامه به PBP اضافه كرد. بعضي از زير برنامه ها، تعاريف،يا فايلهاي اضافي استاندار را مي توان به صورت جدا از برنامه اصلي نگهداري كرد و هنگامي كه در برنامه به آنها نياز باشد، به كمك include آنها را فراخواني كنيم. به عنوان مثال فايلهاي مربوط به سريال از اين جمله اند. بنابراين اگر بخواهيم از دستورات سريال استفاده كنيم بايد در اول برنامه آن را تعريف كنيم تا دستورات مربوطه قابل شناسايي باشند.

INCLUDE   "Modedefs.bas"
تعريف define

بعضي از تنظيمات از قبيل فركانس اسيلاتور يا تنظيمات مربوط به DEBUG و پين هاي آن يا نحوه اتصال پين هاي LCD به طور پيش رض در PBP تعريف شده اند. اگر در ابتداي برنامه آنها را تعريف نكنيم بايد به صورت پيش فرض استفاده شوند، اما استفاده از اين دستور اين امكان را به ما مي دهد كه اين پيش فرض ها را تغير دهيم. به عنوان مثال اسيلاتور 4MHZ به صورت پيش فرض هست. اگر بخواهيم از اسيلاتور ديگري استفاده كنيم بايد در اول برنامه آن را تغير دهيم. به عنوان مثال براي استفاده از اسلاتور 12 مگاهرتز به صورت زير عمل مي كنيم:
DEFINE   OSC 12
نكته: دستورات حتما بايد با حروف بزرگ نوشته شوند