مودهای کار ریزپردازنده 8088-8086

بازدیدها: 25

ریزپردازنده های 8086/8088 هر دو تراشه های چهل پایه هستند که ارتباط ریزپردازنده را با دنیای خارج از آن برقرار می سازند و تمام سیگنالهای ورودی – خروجی آنها مطابق و سازگار با سطح منطقی TTL است. سیگنالهای این دو ریزپردازنده در اکثر پایه ها مشترک و یکسان است. تنها تفاوت آنها در خطوط گذرگاه آدرس و داده ها و نیز پایه شماره 34 آنهاست. علاوه بر آن یک تفاوت جزئی هم در پایه شماره 28 دارند که در جای خود توضیح داده خواهد شد. بنابراین در مواردی که نام هیچ کدام از این دو ریزپردازنده صریحا ذکر نشود، منظور ما هر دو ریزپردازنده 8086 و 8088 خواهد بود.

ریزپردازنده های 8086/8088 در موقع ساخت نسبت به ریزپردازنده های قبل از خود دارای قابلیت های بالاتر و تعداد سیگنال های بیشتری بود، لذا تعداد پایه های بیشتری هم نیاز داشت. (در فهرست مقالات میکرو رایانه جستجو کنید) در موقع طراحی CPU فرض بر این بود که تعداد پایه ها افزایش پیدا نکند. بنابراین ناچار شدند بسیاری از سیگنالها را به روش های مختلف با هم ادغام نمایند و یا از یک پایه به طور اشتراکی استفاده کنند. به عبارت دیگر بعضی از پایه های آن حامل بیش از یک نوع اطلاعات است. بدیهی است این اطلاعات طوری از پایه مشترک استفاده می کنند که مشکلی به وجود نیاید.

ریزپردازنده های 8086/8088 قادر به کار در دو مود متفاوت می باشند مود می نیمم یا حداقل و مود ماکزیمم یا حداکثر. لازم است قبل از مطالعه بر روی سیگنالها و پایه ها وضعیت مود کار آن مشخص باشد. زیرا نقش بعضی از پایه ها بسته به مود انتخاب شده، منتفاوت خواهد بود. انتخاب این مود با پایه شماره 33 ریزپردازنده صورت می گیرد. بدین ترتیب هر کدام از ریزپردازنده های 8088 و 8086 در هر مداری ، فقط در یکی از این دو مود کار خواهند کرد و استفاده کننده در موقع طراحی مدار باید با توجه به نوع کار خود یکی از دو مود حداقل و یا حداکثر را انتخاب کرده و ریزپردازنده را با توجه به خصوصیات هر مود به کار بگیرد.

منبع: microrayaneh.com